De teksten uit Schubert’s Winter-reise bevatten veel drama. Het is allemaal vreselijk erg wat de de gekwelde protagonist overkomen is.
Zie bijvoorbeeld hier beneden de tekst van ‘Auf dem Flusse’ , het zevende lied uit de Winterreise-cyclus.

Een voorheen vrolijk kabbelend beekje heeft zichzelf bedekt met een harde korst (ijs).
Daarmee is de beek net zo geworden als de zanger: aan het oppervlak oogt hij koud  maar daar onder kolken de gevoelens.
Maar ja, hij heeft zijn geliefde dan ook na een dag al moeten verlaten. Het lag niet aan hem, het moest zo zijn.

Der du so lustig rauschtest, Du heller, wilder Fluß,
Wie still bist du geworden, Gibst keinen Scheidegruß.

Mit harter, starrer Rinde Hast du dich überdeckt,
Liegst kalt und unbeweglich Im Sande ausgestreckt.

In deine Decke grab’ ich Mit einem spitzen Stein
Den Namen meiner Liebsten Und Stund’ und Tag hinein:

Den Tag des ersten Grußes, Den Tag, an dem ich ging;
Um Nam’ und Zahlen windet Sich ein zerbroch’ner Ring.

Mein Herz, in diesem Bache Erkennst du nun dein Bild?
Ob’s unter seiner Rinde Wohl auch so reißend schwillt?

Opmerkelijk vind ik de vraag “Erkennst du nun dein Bild?”. De standaard frase van bestuurders die kritiek krijgen op hun beleid is tegenwoordig dat ‘ze zich in het geschetste beeld niet herkennen’. Maar de zegswijze is blijkbaar al oud. De dichter van de lied-tekst was Wilhelm Müller en die overleed in 1827. Freud werd in 1856 geboren. Goethe leefde tot 1832 en op internet is een boel te vinden dat heet Narcissism and Paranoia in the Age of Goethe. Een bijzondere tijd moet het geweest zijn.

Ik noem het Bejaardenblues: een luxe leventje leiden, en lijden dat ze doen, heerlijk!

Net zoals Ry Cooder’s Yellow roses

De afbeelding stamt van http://www.happyminds.nl/blogs/het-nieuwe-oud/

I just received, sweetheart, your yellow roses
You tell me that they mean that we are through
You tell me that tonight your heart is broken
But you should know I was never untrue

I’ll place them near your photograph and as the petals fall
They’ll hide from you my lonely tears that shouldn’t fall at all
Then they will slowly fade away and die
But I still love you though yellow roses say goodbye