Confusius (551-479 v. Chr.) over de betekenis van woorden

Luisterend naar radio of TV moet ik soms mijn oren beschermen tegen het woordje ‘echt’. Het betekent meestal niet echt ‘echt’, het betekent zelfs vaak ‘echt niet’. De echte betekenis van het woord was ‘waarachtig, juist, niet vervalst of authentiek’. Die betekenissen zijn verloren gegaan. De moderne gebruiker van het woord probeert aan de geven dat hij niet aan het liegen is. Of de spreker gaat een (eerdere?) belofte nu echt nakomen. Zou het echt?
Als het bij de eerste keer niet gelukt, waarom zou je de spreker dan dit keer wel vertrouwen?
Of de spreker bedoelt dat de maat vol is, en dat er nu ‘wel echt’ iets moet gebeuren. Waarom is er niets gebeurd bij de eerste waarschuwing? Immers, de spreker heeft het onheil zien aankomen en er zouden al maatregelen getroffen moeten zijn.
Als ik iemand hoor zeggen dat er nu ‘echt’ iets gaat veranderen, dan zet ik de radio uit.

Zo is er ook de uitdrukking ‘het kan toch niet waar zijn dat’ …..en dan volgt er een beschrijving van een gebeurtenis die toch wel degelijk al heeft plaatsgevonden. Hoezo kan het dan niet waar zijn? Het mág niet waar zijn, bedoelt de spreker, het had niet mogen gebeuren. Te laat, het is al gebeurd.
Volgende keer er ‘echt’ iets aan doen, misschien?

Een paar wijze woorden over holle woorden en gewauwel, stammend uit lang vervlogen tijden ( ψ 479 v. Chr. ).

Confucius, zou, als hij het voor het zeggen zou hebben in een land, als eerste het taalgebruik verbeteren.

Want als het taalgebruik niet juist is, dan komt het gezegde niet overeen met wat wordt bedoeld.

En als niet gedaan wordt wat wordt bedoeld is, dan komen er geen werken tot stand.

Komen de werken niet tot stand, dan gedijen de kunst en de moraal niet.

Gedijen deze niet, dan is er geen juiste rechtspraak.

Als er geen juiste rechtspraak is, dan weet de natie niet wat te doen.

Daarom moet men geen willekeur dulden in het woordgebruik. Dat is waarop alles berust’

Dit (bewerkte) citaat stamt uit het boek ‘Dit zijn de namen’ van Tommy Wierenga.
Het is verbazingwekkend dat iemand deze tekst zo vroeg in de geschiedenis geschreven heeft. Toch is het zo, gecontroleerd via Confucius, Analects.