Confusius (551-479 v. Chr.) over de betekenis van woorden

Luisterend naar radio of TV moet ik soms mijn oren beschermen tegen het woordje ‘echt’. Het betekent meestal niet echt ‘echt’, het betekent zelfs vaak ‘echt niet’. Dat betekenis van het woord was ‘waarachtig, juist, niet vervalst, authentiek’ is verloren gegaan. De gebruiker van het woord is aan het liegen of hij/zij gaat een tot nu toe niet nagekomen belofte ‘nu echt wel’ nakomen. Zou het echt?
Het is de eerste keer blijkbaar niet gelukt, waarom zou ik de spreker dit keer wel vertrouwen?
Of de spreker bedoelt dat de maat vol is, en dat er nu ‘wel echt’ iets moet gebeuren. Waarom niet bij de eerste keer? Immers, de spreker heeft het onheil zien aankomen en zou hij al maatregelen getroffen moeten hebben.
Als ik iemand hoor zeggen dat er nu ‘echt’ iets gaat veranderen, dan zet ik de radio uit.

Zo is er ook de uitdrukking ‘het kan toch niet waar zijn dat’ …..en dan volgt er een beschrijving van een gebeurtenis die wel degelijk al heeft plaatsgevonden. Hoezo kan het dan niet waar zijn? Het mág niet waar zijn, bedoelt de spreker, het had niet mogen gebeuren. Te laat, het is al gebeurd.
Volgende keer er ‘echt’ iets aan doen, misschien.

Een paar wijze woorden over holle woorden en gewauwel, stammend uit lang vervlogen tijden ( ψ 479 v. Chr. ).

Confucius, zou, als hij het voor het zeggen zou hebben in een land, als eerste het taalgebruik verbeteren.

Want als het taalgebruik niet juist is, dan is wat wordt gezegd niet dat wat wordt bedoeld .

En als wat gezegd wordt niet is wat men bedoelt, komen er geen werken tot stand.

Komen de werken niet tot stand, dan gedijen de kunst en de moraal niet.

Gedijen deze niet, dan is er geen juiste rechtspraak.

Als er geen juiste rechtspraak is, dan weet de natie niet wat te doen.

Daarom moet men geen willekeur dulden in het woordgebruik. Dat is waarop alles berust’

Het citaat stamt uit het boek ‘Dit zijn de namen’ van Tommy Wierenga.
Ik kon maar niet geloven dat iemand deze tekst zo vroeg in de geschiedenis geschreven heeft. Toch is het zo, gecontroleerd via Confucius, Analects,